《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
很真实，很有感觉，但是在印度比起同性问题，种姓问题应该更重要吧
抚摸拥抱凝视都好美好，更美好的是坦诚和正视
但是卻從一個個笑點中感受到他們的不容易
love is love
感受一下印度的LGBT文化吧。
印度的歌舞每次都是我最爱看的地方了。嘿嘿嘿，就感觉节奏十分不错，而且有的地方还好笑。
除了主演，普通百姓的鸡零狗碎都是那么鲜活，一地鸡毛般地接地气。
水平不大行，演员的面像过于市井了，11分钟弃剧
好久没看这类题材，搞笑心酸又无奈，最后的游行真的泪目了，T^T
最重要的是把那些该死的困境全展现出来了
”大家都看着你呢!”
彩虹游行那里真实感受到了快乐，从这开始就满含热泪直到结束。摊牌的感觉真好，可是并不是人人都能做自己。
以为导演要拍弯变直，多虑了，印度敢拍，就是我老分不清01。
很有意思诶，虽然结局美好的不真实，但看过之后挺开心的有希望的感觉。
随着男主跟前男友分手后再遇真爱，女主的女朋友住进他们家里，男友的妈妈后来也派来监视他们，后面一个小时的剧情相对有趣搞笑的多，这部片子和其他能够让你笑个不停的印度片来说比较中规中矩，但对不同性向人物的描写却比同类型的片子要深刻许多，还是值得一看
很可能会因为片名和宣传错过的地方题材好电影！
基本点到了所有同志会遇到的处境，深柜、小软件、约炮、背叛、形婚、生子、领养到最后的出柜，就差代孕没说，典型的宝莱坞类型片，都这么合家欢同志都可以躺赢何必去抗争维权呢？！
自此，中国同影相比于邻国印度又落后了一截。
我本人不是同性恋，甚至觉得有点恶心。
抛开女女主转角遇到爱时的烂俗，其他都蛮真实的，不刻意，HE是一个美好的期待，要走的路还很长。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
